Okulary i dziecko – to połączenie wielu osobom spędza sen z powiek. Dzieci, zwłaszcza młodsze w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym buntują się przeciwko noszeniu okularów. Obawiają się, że rówieśnicy będą się z nich wyśmiewać, czy będą źle wyglądać. Tłumaczenie, że okularki leczą oczka i są nie zbędne, żeby maluch dobrze widział, że zalecił je okulista, raczej nie przyniosą oczekiwanego efektu. Najważniejsze jest dobranie okularów do indywidualnych potrzeb dziecka i jego wady. Jeżeli dziecko po założeniu okularów widzi wszystko, zazwyczaj chce je nosić. Gorzej, jeżeli nie osiągamy pełnej ostrości widzenia, a tylko ją poprawiamy. Dzieci lubią filmy animowane, mają swoich ulubionych bohaterów. Warto poszukać takiej postaci, która nosi okulary i powiedzieć malcowi, że teraz ma okularki tak samo jak ulubiony bohater i może rozwiązywać tajemnicze zagadki.
Dziecko, które chce naśladować bohatera, chętniej założy okulary. Ciekawym rozwiązaniem problemu jest kupno zabawek mających okulary – miś, smerf, lalka, pluszowy piesek lub kotek i bawić się z dzieckiem. Można też kupić na jakimś targu tanie, kolorowe okularki dla misia lub lalki. Jeżeli założymy okularki zabawce, dziecko założy swoje i będzie wymyślało zabawy. Dziecku dobrze jest kupić okulary ze szkła odpornego na stłuczenia. Aktywnemu, biegającemu dziecku okulary mogą spaść. Dzieci lubią kolorowe i wzorzyste oprawki, więc pozwólmy na kolor i ulubiony motyw. Możemy pozwolić na samodzielny wybór oprawek z modeli wskazanych przez rodzica. Jeżeli dziecko z pięciu egzemplarzy wybierze, jego zdaniem najładniejsze, być może chętnie je nałoży. To dziecko ma chodzi w okularkach, a nie mama, czy tata, więc warto pozwolić dziecku na wybór przedmiotu, który na dłuższy czas stanie się częścią garderoby.
Zazwyczaj po miesiącu dzieci przyzwyczają się do okularów – zauważają, że lepiej widzą, że potrafią dostrzec rzecz znajdującą się w oddali, co zachęca je do korzystania z okularów. Najtrudniejsze są początki. Wymagają od rodziców cierpliwości, pomysłowości i okazania wsparcia. Problem jest mniejszy, jeżeli mama, tata lub którekolwiek rodzeństwo lub najlepszy kolega noszą okulary – dziecko naśladuje osoby, do których ma zaufanie. Tak to już po prostu funkcjonuje od bardzo dawna i zanosi się na to, że w najbliższym czasie w tej kwestii nic się nie zmieni. Tak to już po prostu jest.